Για την ακρίβεια ο ορισμός «δίγλωσσος» είναι αρκετά ασαφής. Η διγλωσσία μπορεί να διαχωριστεί σε ταυτόχρονη κ διαδοχική. Στην ταυτόχρονη διγλωσσία κ οι δύο γλώσσες, (Γ1-Γ2) κατακτώνται παράλληλα και αυτό μπορεί να συμβεί έως την ηλικία των 3-4. Στην διαδοχική διγλωσσία από την άλλη πλευρά το παιδί μαθαίνει μια δεύτερη γλώσσα (Γ2) μετά την ηλικία των 3-4 όπως συμβαίνει κ κατά κύριο λόγο κ στην χώρα μας που τα παιδιά μας με μητρική την ελληνική μαθαίνουν στην συνέχεια μια δεύτερη γλώσσα, πχ Αγγλικά! Φυσικά, υπάρχει κ ο αντίλογος που λέει ότι το όριο για την ταυτόχρονη διγλωσσία είναι τα 5 έτη.
Σύμφωνα με τους ψυχογλωσσολογους ως διγλωσσία πρέπει να θεωρείται μόνο η ταυτόχρονη καθώς θεωρούν ότι οι δίγλωσσοι είναι οι μόνοι που μπορούν να αποκτήσουν πλήρως την δεύτερη γλώσσα (Γ2) κ να την αριστεύσουν. Αυτή η θεωρία βασίζεται σε μελέτες που έχει παρατηρηθεί ότι όσα χρόνια κ να μιλάει ένας διαδοχικά δίγλωσσος την δεύτερη γλώσσα (Γ2) δεν θα καταφέρει να κατακτήσει πλήρως κάποιες ικανότητες (skills) της γλώσσας πχ η προφορά θεωρείται από τις πιο δύσκολες ικανότητες και άτομα ενώ ζουν και δουλεύουν στο εξωτερικό δεκαετίες παρατηρείται ότι μπορούν να ξεχωρίσουν από τους ντόπιους!
Κοινωνιογλωσσολογική προσέγγιση
Όσων αφορά την κοινωνιογλωσσολογική προσέγγιση η διγλωσσία χωρίζεται σε κυρίαρχη όπου οι δίγλωσσοι κατέχουν σε πολύ καλό βαθμό μια γλώσσα ενώ γνωρίζουν μια δεύτερη γλώσσα. Κατά κύριο λόγο αυτή την γλώσσα που γνωρίζουμε καλύτερα θεωρείται ως κυρίαρχη που ουσιαστικά είναι κ η μητρική μας. Αλλά πχ σε ένα άτομο που ζει κ εργάζεται στο εξωτερικό η κυριαρχία θα αλλάξει καθώς οι ανάγκες είναι διαφορετικές όσων αφορά την δεύτερη γλώσσα (Γ2) που πρέπει να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή ζωή ή στο εργασιακό περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά στην ισορροπημένη διγλωσσία ένα άτομο έχει ευχέρεια λόγου κ στις δυο γλώσσες εξίσου. Χωρίς εννοείται να παίζει ρόλο σε ποια από τις δυο γλώσσες είναι ευφραδής.
Ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση για να γίνει το παιδί μου δίγλωσσο;
Όντας καθηγήτρια αγγλικών πολλές φορές παρακινήθηκα και ερωτήθηκα γιατί δεν μαθαίνω στο νήπιο μου αγγλικά αφού αυτό είναι και το επάγγελμα μου. Λοιπόν, σε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την ανάπτυξη διγλωσσίας όπως όταν κ οι δυο γονείς έχουν ευφράδεια της δεύτερης γλώσσας (Γ2) μπορούν να κατακτήσουν δύο γλώσσες με σχετικά ισορροπημένη επάρκεια και χωρίς γνωστικά και ψυχολογικά προβλήματα. Αντιθέτως όταν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο καλύτερα να αποφευχθεί γιατί μόνο πρόβλημα μπορεί να προκαλέσει και μειονεκτήματα. Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης λοιπόν κ εφόσον το παιδί μας δεν είχε το πλεονέκτημα να γεννηθεί σε ένα περιβάλλον με γονείς με διαφορετικές μητρικές να το επιβαρύνουμε με μια δεύτερη γλώσσα.
Καριπίδου Δέσποινα BA (hons) in English Language and ELT
Instagram @mom_of_lydia
